اهرم در فارکس
اهرم استفاده از پول قرض گرفته شده (سرمایه) برای سرمایه‌گذاری در جفت ارز، سهام یا اوراق بهادار است. مفهوم اهرم در معاملات فارکس بسیار رایج بوده و به معنای وام گرفتن از یک کارگزار است. سرمایه گذاران می‌توانند پوزیشن‌های بزرگتری را با میزان سرمایه‌ی محدود خود، معامله کنند.
در نتیجه، استفاده از لوریج، میزان سود کسب شده از هر معامله را (در صورتیکه بازار در جهت پیشبینی تریدر حرکت کند)، افزایش می‌دهد. با این حال، لوریج مانند یک شمشیر دو لبه است، به این معنی که می‌تواند زیان را نیز افزایش دهد.
مهم است که معامله‌گران فارکس یاد بگیرند که چگونه اهرم را مدیریت کرده و از استراتژی‌های مدیریت ریسک، برای کاهش ضررهای فارکس استفاده کنند.
لوریج فارکس چیست؟
بازار فارکس، بزرگترین بازار در جهان بوده که ارزش مبادلات انجام شده در آن، روزانه بیش از 5 تریلیون دلار است. معاملات فارکس، شامل خرید و فروش نرخ تبدیل ارزها بوده. هدف این است که نرخ به نفع معامله‌گر حرکت کند (در جهت تحلیل تریدر، حرکت کند). نرخ جفت ارزهای فارکس به عنوان قیمت‌های پیشنهادی و درخواستی به کارگزار نشان داده می‌شوند. اگر سرمایه‌گذاری بخواهد ارزی را لانگ (long) کند (دارایی را خریداری کرده و منتظر بماند تا قیمت افزایش پیدا کند) یا بخرد، قیمت درخواستی به آنها گفته شده و زمانی که می‌خواهد ارز را بفروشد، نیز قیمت پیشنهادی برای او قید میشود.
به عنوان مثال، یک سرمایه گذار ممکن است یورو را در مقابل دلار آمریکا (EUR/USD) خریداری کند، با این امید که نرخ ارز افزایش یابد. معامله گر EUR/USD را با قیمت پیشنهادی 1.10 دلار خریداری می‌کند. با فرض حرکت نرخ در جهت تحلیل تریدر (حرکت مطلوب)، معامله‌گر چند ساعت بعد با فروش همان مقدار EUR/USD به کارگزار با استفاده از قیمت درخواستی که به آنها گفته شده، پوزیشن را ببندد. تفاوت بین نرخ ارز خرید و فروش نشان دهنده سود (یا ضرر) در معامله است.
سرمایه گذاران از لوریج برای افزایش سود حاصل از معاملات فارکس استفاده می‌کنند. بازار فارکس یکی از بالاترین مقادیر لوریج را در اختیار سرمایه گذاران قرار می‌دهد. اهرم اساسا وامی است که از طرف کارگزار به سرمایه گذار ارائه میشود. حساب فارکس معامله‌گر ایجاد شده تا امکان معامله با مارجین یا وجوه استقراضی را فراهم کند.
برخی از کارگزاران، ممکن است مقدار لوریجی که در ابتدا برای معامله گران جدید استفاده میشود را محدود کنند. در بیشتر موارد، معامله‌گران می‌توانند مقدار یا اندازه معامله را بر اساس اهرمی که در نظر دارند تنظیم کنند. با این حال، کارگزار باید درصدی از مبلغ واقعی معامله را به عنوان وجه نقد در حساب نگهداری کند که به آن مارجین اولیه یا همان Initail Margin می‌گویند.
انواع نسبت های اهرم
مارجین اولیه مورد نیاز هر کارگزار بسته به اندازه معامله می‌تواند متفاوت باشد. اگر سرمایه‌گذار 100،000 دلار EUR/USD بخرد، ممکن است از او خواسته شود که 1،000 دلار را به عنوان مارجین در حساب نگه دارد. به عبارت دیگر، شرط مارجین 1% یا (100،000/1،000 دلار) خواهد بود.
نسبت لوریج نشان می‌دهد که اندازه معامله در نتیجه، مارجین نگهداشته شده توسط کارگزار چقدر افزایش می‌یابد. با استفاده از مثال بالا در زمینه مارجین اولیه، نسبت لوریج برای معامله برابر با 100:1 (1،000 دلار / 100،000 دلار) خواهد بود. به عبارت دیگر، برای یک سپرده 1،000 دلاری، یک سرمایه گذار می‌تواند 100،000 دلار در یک جفت ارز خاص معامله کند.
اهرم فارکس و میزان تجارت
یک کارگزار می‌تواند برای معاملات بزرگتر در قیاس با معاملات کوچک‌تر، شرط مارجین متفاوتی نیاز داشته باشد. همانطور که در جدول بالا مشخص شده است، نسبت 100:1 به این معنی است که معامله‌گر باید حداقل 100/1 = 1٪ از ارزش کل معامله را به عنوان وثیقه در حساب معاملاتی داشته باشد.
معاملات استاندارد روی 100.000 واحد ارز انجام میشود، بنابراین برای معامله‌ای با این اندازه، اهرم ارائه شده ممکن است 50:1 یا 100:1 باشد. یک نسبت اهرمی بالاتر، مانند 200:1، معمولا برای موقعیت های 50،000 دلاری یا کمتر استفاده میشود. بسیاری از کارگزاران به سرمایه گذاران اجازه می‌دهند معاملات کوچکتری مانند 10،000 تا 50،000 دلار انجام دهند که در آن، مارجین ممکن است کمتر باشد. با این حال، یک حساب جدید احتمالا واجد شرایط اهرم 200:1 نخواهد بود.
اینکه یک کارگزار اجازه اهرم 50:1 را برای معامله 50،000 دلاری بدهد، نسبتا رایج است. نسبت لوریج 50:1 به این معنی است که حداقل شرط مارجین معامله گر 1/50 = 2٪ است. بنابراین، یک معامله 50،000 دلاری به 1،000 دلار به عنوان وثیقه نیاز دارد. لطفا به خاطر داشته باشید که بسته به اهرمی که برای آن ارز استفاده شده و آنچه بروکر نیاز دارد، شرط مارجین نوسان خواهد داشت. برخی از کارگزاران برای ارزهای بازارهای نوظهور مانند پزو مکزیک نیاز به مارجین 10 تا 15 درصدی دارند. با این حال، با وجود افزایش مقدار وثیقه، لوریج مجاز ممکن است تنها 20:1 باشد.
اهرم در بازارهای فارکس به طور قابل توجهی بزرگتر از لوریج‌هایی مانند اهرم 2:1 است که معمولا در بازار سهام ارائه شده و یا اهرم 15:1 که در بازار آتی ارائه میشود. اگرچه لوریج 100:1 ممکن است بسیار پرخطر به نظر برسد، اما زمانی را در نظر بگیرید که قیمت ارز معمولا در طی معاملات روزانه (معامله در یک روز) کمتر از 1٪ تغییر می‌کند، بنابراین، ریسک به طور قابل توجهی کمتر خواهد شد. اگر ارزها به اندازه سهام نوسان می‌کردند، کارگزاران قادر به ارائه اهرم زیادی نبودند.
ریسک استفاده از اهرم در فارکس
اگرچه توانایی کسب سود قابل توجه با استفاده از اهرم قابل توجه است، اما لوریج می‌تواند علیه سرمایه گذاران نیز کار کند. به عنوان مثال، اگر ارز زیربنایی یکی از معاملات شما در جهت مخالف آنچه که فکر می‌کردید حرکت کند، لوریج ضررهای احتمالی را تا حد زیادی تقویت می‌کنند. برای جلوگیری از چنین فاجعه هایی، معامله گران فارکس معمولا یک سبک معاملاتی سختگیرانه را اعمال کرده که شامل استفاده از دستورات توقف ضرر برای کنترل ضررهای احتمالی است. توقف ضرر یا همان stop loss، سفارشی است که توسط یک کارگزار برای خروج از یک معامله، زمانی که به قیمت معینی رسید، ارائه شده است. بدین ترتیب، یک معامله‌گر می‌تواند زیان یک معامله را محدود کند.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.